ضمن سلام یه بازی کوچک ولی زیبا رو که فکر کنم سازندش آقای محمد علی نجفی هستن براتون میذارم امیدوارم لذت ببرید.

توضیح:

بازی BLUE BLOCK یک بازی فکری و سرگرم کننده که توسط گروه بازی ساز ایرانی IGTGAMES ساخته شده است. در این بازی باید بلوک آبی را با استفاده از ماوس حرکت دهید تا به مقصد برسانید. البته بلوک های قرمز مانع کارتان می شوند و باید آنها را از پیش رو بردارید. این بازی 10 مرحله دارد و مرحله به مرحله به دشواری بازی افزوده می شود.

Download

گیمرهای ایرانی سال هاست که پیشنهاد تولید بازی های ساده تر را به بازیسازان از طرق مختلف مطرح می کنند. این خواسته با توجه به کمبودهای مالی و البته به علت فقدان نیروی متخصص در زمینه طراحی حرفه ای بازی، بجا و منطقیست.
کوهنورد از اولین قدم هاییست که در ساخت بازی های دو بعدی با ساده ترین برنامه بازی سازی یعنی Game Maker برداشته شده است. فرهود فرمند، سازنده این عنوان در گفتگوهای خود همیشه بر این عقیده بوده که سرگرم کننده بودن بازی مهم ترین اصل است و حتی یک عنوان دو بعدی نیز می تواند بسیار کامل باشد. اتفاقی که در کوهنورد افتاده، کنار هم قرار گرفتن عناصر لازم برای شکل گیری یک بازی در سبک پلتفورمر است. صحیح یا غلطش را نه صرفاً با مطالعه این نقد؛ بلکه با امتحان نمودن بازی خواهید فهمید.

کوهنورد از ابتدا شما را وادار به آموختن (در حین انجام بازی) می کند. کاری رایج در بازی های برون مرزی. همه چیز قرار است به بهترین نحو جلوه کند و همینطور هم به نظر می رسد؛ تا جایی که با مشکلاتی برخورد می کنید که در پیشبرد بازی تداخل ایجاد کرده و از لذت انجام یک بازی خوب ایرانی می کاهد. کوهنورد ظاهر زیبایی دارد و جذابیت های کافی از نظر کشش داستان و شخصیت پردازی را در خود دارد. فاد کاشف، کارکتر اصلی بازی در مسابقه ای با عنوان کوهنورد شایسته شرکت می کند که علاوه بر او کوهنوردانی از سراسر دنیا در آن وارد شده تا گواهی امدادگر کوهستان را تصاحب کنند. لیلی دکتر، کراواد، اتیبا و چندین شخصیت دیگر که همگی از شرکت کنندگان این مسابقه هستند و همانطور که می توان حدس زد در میانشان یک شخصیت خودخواه در کنار شخصیت های خوش ذات و از خود گذشته وجود دارد. پس از پشت سر گذاشتن دو مرحله با این شخصیت ها روبرو و در عمل رقبای خود را خواهید شناخت. مسیر داستانی نیز در میانه با اتفاقی ناگوار تغییر می کند.مکانیزم کوهنورد با تمام بازی های پلتفورمری که تاکنون دیده اید متفاوت است. همه چیز خاص و نسبتاً بدیع طراحی شده. در این بازی چیزی فراتر از دویدن و پرش های معمول دیگر بازی های هم سبک باید انجام دهید. فاد شخصیتیست که در ابتدا با دستان خالی از موانع کوهستان عبور می کند؛ اما به مرور تجهیزاتش کامل شده و تا دندان مجهز می شود. در کنار بکارگیری کوله پشتی و توانایی ادغام گیاه هایی با خواص دارویی جهت دفع زهر و احیای سلامتی، ایستگاه های خرید وسایل از جمله کلنگ، طناب، دستکش ارتقا دهنده استقامت صخره نوردی، کفش یخ شکن، گیره نگه دارنده و چندین ابزار دیگر بازی را رفته رفته پیچیده تر می کند. در نتیجه این پیچیدگی ریتم بازی کندتر و کندتر می شود در حالی که مراحل بازی و موانع کار گذاشته شده در گوشه و کنار، سکوبازی سریع و روانی را طلب می کند. ولی فاد بسیار کندتر از آن است که بتواند کوهنورد را به یک پلتفورمر لذیذ با چاشنی سرعت تبدیل کند.
با این وجود بازی به هیچ وجه یکنواخت نمی شود. تنوع در مراحل و تعامل با موجودات مختلف مثل بز کوهی، عنکبوت ها و انواع مختلفی از عوامل محیطی پویا تکرار را از بازی دور می کنند. در این راستا سازنده تلاش کرده با ترفندهایی مثل پیروزی در قبال کسب امتیاز کافی یا زمان سپری شده کمتر نسبت به رقبا و همچنین بخش های به ظاهر دست نیافتنی نیمه مخفی، راه را برای تجربه چندین باره مراحل باز بگذارد که البته با وجود مشکلاتی که در ادامه اشاره خواهم کرد، این اقدامات بیشتر مایه عذاب بازی کننده شده اند. اما بدترین قسمت ماجرا، عدم توانایی ذخیره بازیست. اگر ببازید یا در میانه مرحله از بازی خارج شوید، دوباره باید مرحله را آغاز کنید. البته مراحل دارای چک پوینت های نامرئی هستند؛ ولی گاهی اوقات جای مناسبی برایشان انتخاب نشده و تکرار گفتگو با کارکترهای غیر قابل بازی پس از ناموفق گذراندن هر بخش و عدم توانایی رد کردن این گفتگوها نیز یک حرکت نابخشودنی از طرف سازندگان است.
درست در زمانی که با مکانیزم بازی ارتباط برقرار می کنید و با شیوه گیم پلی کنار می آیید، مردن های مکرر، سقوط های مخرب اعصاب و عدم هماهنگی همه چیز با هم، یک خلل بزرگ در روند طی کردن مراحل خوش رنگ و روی بازی ایجاد می کند. حتی دقت عمل نیز نمی تواند ناجی فاد از پایان های نافرجام بازی باشد. سختی بیش از حد بازی کوهنورد مشکلی اساسی نیست و در واقع بازی آنچنان هم سخت نیست؛ این مشکلات طراحی بازیست که چالش اصلی را پیش روی شما قرار می دهد و پس از بارها تکرار و کلنجار رفتن با سوراخ های متعدد موجود در آن (منظور مشکلات طراحی بازی از جمله چیدمان بد عناصر محیط و عدم سازگاری با عکس العمل های کارکتر بازی) خیلی زود شما را خسته و از ادامه بازی منصرف می کند.
بازی به قدری مشکلات فنی دارد که تحملش برای هر شخصی ممکن نیست. جای تعجب دارد که چطور سازندگان بازی را با این مقدار نقص روانه بازار کرده اند. کوهنورد راحت نصب می شود و شاید برای اولین بار راحت اجرا شود. اما در دفعات بعدی اجرا خطاها نمایان می شوند. از خطای object_besmellah که اولین آن هاست تا Crash شدن های متعدد، هنگ کردن ها، خطاهای ناگهانی، مشکلات بارگذاری، سازگار نبودن با رزولوشن های عریض و و و... اگر به شخصه بازی کوهنورد را بازی نمی کردم، آن را یک بازی خوش ساخت و سرگرم کننده ایرانی می پنداشتم. اکنون در عجبم که بازی ای با این حجم بالای مشکلات فنی توانسته عنوان بهترین بازی سال را در جشنواره از آن خود کند!
با این حال کوهنورد، بی تعارف زیباست. هرچند چشم پوشی از باگ های بازی غیر ممکن است. گرافیک بازی درخور توجه و با کیفیت است. شخصیت ها بامزه و جذاب طراحی شده اند. با سابقه ای که سازنده بازی در تصویر سازی کودکانه داشته است؛ اجزای بازی را بشکلی حرفه ای و در حد برترین بازی های آرکید طراحی نموده. کوهنورد را از نظر ظاهر می توان همتراز Braid یا عنوان کلاسیکی مثل Heart of Darkness معرفی کرد. جلوه های بصری به ساده ترین شکل با ترکیب اسپرایت ها و بکگراندهای متحرک شکل گرفته اند؛ اما فوق العاده چشم نواز و دل نشین هستند. انیمیشن کارکترها پیوسته و خوب است. هرچند تعدادشان آنچنان که گفته می شود زیاد و حیرت انگیز نیست. خصوصاً در میان پرده های بازی که سوای این، جذاب ولی در عین حال کوتاه هستند. از این نکته نیز نگذریم که کوهنورد صداپیشگی های خوب و قابل قبولی دارد که در عوض با صداگذاری های مشکل دار بازی نمی توانیم ارزش چندانی برای این بخش ارتباطی که بود و نبودش گاهاً احساس می شد، قائل شویم. اگر بازی بدون خطا اجرا شد و جز صدای فاد، صدایی از اجزای دیگر نشنیدید، اینبار به گیرنده های خود دست بزنید و دوباره بازی را اجرا کنید.
نمی خواهم بیشتر از این کنایه بار اثر 60 میلیونی موسسه تبیان کنم؛ اما مشکلات ریز و درشت تنها یادگاریست که از خرید کوهنورد برایتان باقی می ماند. اگر بخواهیم تنها به مشکلات بازی اشاره کنیم، می توان یک لیست بلند و بالا از آن ها به اندازه خطوط برنامه نویسی شده بازی تهیه کرد. سخت است یک بازی با این مشخصات را پیشنهاد دهیم؛ اما این هم بی انصافیست که از ذوق هنری و ایده پردازی خوب سازندگان بازی ساده عبور کنیم. تنها ابراز امیدواری می کنیم که این تیم کوچک در آینده با توان مالی و فنی بهتر دست به تولید بازی های ویدئویی ساده یا پیچیده، اما قابل بازی بزنند. با کوهنورد باید وداع کرد و نمایشش در خارج از کشور سودی را نه برای مصرف کننده و نه سازنده به همراه نخواهد داشت.

منبع:www.gamersland.ir

رازی نهفته

گرشاسپ: راز اژدها یک expension pack از بازی گرشاسپ: گرز ثریت محسوب می شود به همین جهت داستان این دو بازی کاملا به هم مرتبط اند.بازی روایتگر تلاش گرشاسپ برای رسیدن به گرز ثریت است که پس از رفتن به جنگلی در سیستان که در آن گرز وجود دارد ، متوجه می شود که چیزی باعث شده تا هیچ دیوی بدان گرز دست نیابد.همچنین متوجه حضور اژدهایی در آن جا می شود.در این بازی گرشاسپ به همراه برادرش، اوروخش ، سعی در رمز گشایی رازهای نهفته ی این جنگل و دست یابی به گرز ثریت که میراث آنهاست ، دارند.در پایان گرشاسپ: گرز ثریت دیدیم که اژدهایی به سراغ گرشاسپ آمد و گرشاسپ بر او سوار شد و پایان بازی.حال راز اژدها  این معمای نه چندان سخت را حل کرده.گرشاسپ به گرز دست می یابد و چون گرز ثریت ازآن جد او یعنی طورگ و از میراث اوست اژدها که همان نگهبان ناشناس گرز بوده از گرشاسپ و برادرش حمایت می کند.داستان بازی مبرا از مسائل گنگ و احساساتی است که باعث می شود تا بازیکن براحتی پایان بازی را حدس بزند و جذب آن نشود.متاسفانه با توجه به این که این بازی Hack & Slash بوده و محیط بازی در مناطقی وسیع مانند جنگل رخ می دهد و داستان بازی روایتگر ماجراجویی یک شخص است ، جا داشت که شخصیت مونثی هم در بازی وجود داشته باشد اما این بازی تنها از سه شخصیت اصلی بهره مند بود و البته  اطلاعاتی اندک درباره ی جد گرشاسپ ، طورگ که این اطلاعات به طرز جذابی توسط گرشاسپ کسب می شود.بدین صورت که کاغذ های کاهی نسوزی که از دفترچه ی شخصی که بدنبال گرز بوده جداشده و در مسیر های فرعی و اصلی پراکنده است.چیزی که پیش از این در سایر بازی ها ازجمله  Alan Wake دیده بودیم.هیچ اضطرابی در داستان بازی وجود ندارد.حضور اژدها و ترس از حمله ی ناگهانی او به گرشاسپ ویا غافلگیر شدن گرشاسپ توسط آگوره که باتوجه به کاغذ های پراکنده در بازی از سوی هیتاسپ مامور یافتن گرز شده بود،می توانست به این موضوع کمک کند اما داستان بازی به خوبی و راحتی تام جلو میرود و گرشاسپ با هیچ مانعی مواجه نمی شود مگر چند دیو که کشتن آنها کار سختی نبود.

گرشاسپ: راز اژدها

یک شمشیر قدرتمند!

از یک Hack & Slash ماجراجویی چه توقعی دارید؟گیم پلی متنوع و زیبا؟اندکی ماجراجویی و تفکر؟روش های متفاوت برای از بین بردن دشمنان؟گیم پلی روان و جذاب؟

گرشاسپ: راز اژدها گیم پلی تنوع پذیری ندارد.ماجراجویی ندارد و تنها برای بازکردن چند در بایست اندکی سرعت در کنار کمی فکرکردن برای حل معمای فوق ساده به خرج دهید.همه چیز دم دست است.با هیچ در بسته ای مواجه نمی شوید.گیم پلی بازی بطور میانگین 4 یا 5 ساعت طول می کشد و این برای یک Hack & Slash/Action Adventure مدت کمی است اما expension pack بودن این بازی می تواند این مشکل را توجیه کند.اما انتشار این بازی پس از دوسال از انتشار نسخه ی اصلی صورت گرفت و این مسئله باعث شد که در ظاهر این عنوان ، خود بازی مستقلی محسوب گردد.گیم پلی کوتاه اجازه ی تنوع چه در محیط و چه در اسلحه و روش های کشتن  را نمی دهد.گرشاسپ با یک شمشیر آن همه دیو را از بین می برد.حتی در ابتدای بازی او پیش بینی مبارزه با اژدها را هم می کند و ظاهرا اگر قرار بود او با اژدها درگیر شود ، به نظر با همان شمشیر قصد انجام این کار را داشت.تعامل سینماتیک هم در بازی موجود است.برای کشتن دیو های ضعیف با فشردن یک دکمه براحتی با حرکتی سینماتیک او از پای در میاید اما برای شکست دادن دیو های سرسخت و قوی تر ابتدا باید با شمشیر خود از سلامتی آنها بکاهید و سپس تعامل کنید و در صورت لزوم سرعت عمل خود را بکار گرفته و کلید هایی که بازی به شما نشان می دهد را در زمان معهود بفشارید تا شاهد یک صحنه ی سینماتیک باشید.صحنه ی مبارزه با آگوره در مرحله ی آخر را به یاد آورید.سرعت عمل حرف اول را در آن مبارزه می زند و میدان نبرد کاملا حال و هوای Action Adventure دارد.ای کاش از این میدان نبردها در بازی بیشتر می دیدیم.گرشاسپ با جمع آوری گوی های قرمز مهارت رزمی کسب می کند.مسئله ای  کلیشه ای اما بی نقص.البته میزان مبارزات گرشاسپ درکسب مهارت چندان بی تاثیر هم نیست.این مهارتهای رزمی روش های متفاوت استفاده از شمشیر با فشردن چند دکمه خاص است.اما یک ایراد دیگر این است که هیچ چیزی در بازی وجود نداشت که مدیریتی را به دست گیمر بسپارد.در بخش درجه ی میزان سختی بازی دو لول آسان و متوسط واقعا ساده هستند.بعبارتی برای به پایان رساندن بازی گرشاسپ:رازاژدها کار سختی در پیش ندارید.چه در مواقع نبرد وچه در موارد فکری ماجراجویی.

جنگلی سرسبز

بازی با استفاده از موتور In-House که همان physX است ساخته شد.موتوری که نمی شود از آن توقع یک گرافیک real و فوق العاده را داشت.همانطور که می دانید داستان بازی برگرفته از داستان های اساطیری شاهنامه است.داستان های اساطیری در تصویر از نوعی تم هنری بهره مند هستند که فن افراز شریف از همین تم هنری برای ایجاد یک گرافیک بازی نشعت گرفت اما دور از انصاف است که بگوییم از پس این کار خیلی خوب برآمده.سایه اشیاء به خوبی کار نشده و برخی ریزه کاری ها واقعا در حد این نسل نیستند.مثلا طراحی دست ها و قرارگرفتن سلاح یا هر وسیله ای در دست کاراکترها و دشمن ها.طراحی چهره هم چندان چنگی به دل نمی زند امابا توجه به سایر مباحث این نوع گرافیک هنری ، نمی شود که خیلی این مسئله را نکته ی منفی دانست.همانطور که می دانید و بارها اشاره شد محیط بازی یک جنگل باستانی است.طراحی درخت ها واقعا به تم هنری اساطیری احترام گذاشته و طراحی قابل قبولی دارند.نورپردازی ها با توجه به انجین مورد استفاده در سطح خوبی قرار دارد.

این موتور واقعا ضعیف است.توقعی بیش از اینها نمی شود از این انجین داشت البته از آنجایی که نسخه ی بعدی گرشاسپ درراه است امیدواریم که انجین دیگری مورد استفاده فن افزار شریف قرار گیرد.

موسیقی اساطیری ، تشویقی برای نبرد

موسیقی هایی با ریتم و ضرب تند را در بسیاری از بازی ها و فیلم ها شندیده ایم.چیزی که هیجان و تشویق و پیشروی به سوی نبرد را فرا می خواند.البته در بازی های رایانه ای در مواقع فرارهم از ضرب تند بارها استفاده شده. اصلیت این موسیقی در حین نبردهای تن به تن در زمان های دور بوده است ودر تاریخ کشور ما از این سبک موسیقی بارها یاد شده.چیزی که ما هم اکنون از آن به نام موسیقی اساطیری یاد می کنیم.موسیقی  بازی گرشاسپ از همین سبک است و حق را به جا نیاورده ایم که اگر بگوییم این موزیک هیچ هیجان و تشویقی برای نبرد در بازی نداشته است.اما صداگذاری کاراکترها با دیالوگ های کلیشه ای کوتاه واقعا این بخش قابل احترام بازی های رایانه ای را در گرشاسپ:راز اژدها قابل هضم نمی سازد.صدایی هم از محیط شنیده نمی شود.صداهایی مانند صدای باد،راه رفتن و دویدن و تکان خوردن گیاهان و درختان و…..

———————————————————————————————————-

گرشاسپ پتانسیل بالایی دارد.عنوانی که اگر کمی داستانش وسعت یابد و گرافیک بهتری داشته باشد مطمئنا براحتی با عناوین خارجی هم سبک قابل قیاس خواهد بود.

منبع:http://trailerworld.blogfa.com